Tot aan het einde van de WO II werd onder etappe in de militaire betekenis van het woord het gebied verstaan, van waaruit tijdens een oorlog de verzorging van de troepen te velde plaatsvond, en dat op zijn beurt met het vaderland verbonden was. De etappeorganisatie onderhield de achterwaartse verbindingen en was verantwoordelijk voor de aan- en afvoer van goederen en personen, het afvoeren van zieken, gewonden, krijgsgevangenen, oorlogsbuit enz., voor het beveiligen van de aan- en afvoerroutes, voor aanleg en onderhoud van spoorlijnen in het bezette vijandelijke gebied en voor het bestuur van dit gebied.

In het vestigingsgebied van elk legerkorps werd een etappebeginpunt vastgesteld, waar meestal een hoofdstation was gevestigd. Van daar uit gingen goederen en personen per spoor naar een verzamelpunt in het etappegebied en vervolgens naar distributiestations en zo verder, naar het front. De spoorlijn eindigde bij een etappeknooppunt, en ging daar over in een etappewegennet. Voor het bestuur van de bezette gebieden kon een speciaal militair - of burgerbestuur worden ingesteld.

Het Generalgouvernement omvatte het grootste deel van het Belgisch grondgebied. Aanvankelijk ging het om zeven van de negen Belgische provincies, plus een smalle strook in het oosten van Oost-Vlaanderen en het uiterste zuidoosten van West-Vlaanderen. Ook enkele aangrenzende gebieden in Frankrijk vielen onder de gouverneur-generaal, met name de streek rond Maubeuge en het Franse deel van de Maasvallei bij Fumay en Givet.

De rest van Oost- en West-Vlaanderen (met uitzondering van het uiterste westen, dat achter het front lag en de hele oorlog onbezet bleef) vormde een Sperrgebiet en was verdeeld in drie zones:

●	het *Operationsgebiet*, een circa 25 km brede frontzone in West-Vlaanderen, met onder meer Roeselare en Menen. Hier heerste de krijgswet. Het was bezet door het Vierde Duitse leger
●	het Marinegebiet, de kuststrook in het noordoosten van West-Vlaanderen, met inbegrip van Brugge en Oostende. Dit was bezet door het Marinekorps Flandern en er golden vrijwel dezelfde regels als in het Operationsgebiet.
●	Het Etappengebied Dit omvatte de rest van West-Vlaanderen (waaronder Kortrijk en Tielt) en vrijwel heel Oost-Vlaanderen. Ook dit gebied werd door het Vierde Leger bezet, maar het regime was er minder streng.

De verordeningen van de gouverneur-generaal golden niet voor de verschillende delen van het Sperrgebiet, tenzij ze door de militaire autoriteiten aldaar werden overgenomen.

De grenzen tussen deze gebieden zouden tijdens de oorlog meermalen veranderen. In de loop van 1916 werden het zuidoosten van West-Vlaanderen, het arrondissement Doornik en het gebied rond Maubeuge bij het Etappengebied gevoegd. Later zouden nog delen van Henegouwen volgen. In de loop van 1917 werden ook delen van de provincie Luxemburg Etappengebied

Opwijk en Mazenzele lagen dus aan de rand van het Generalgouvernement. Onze Oost-Vlaamse buurgemeenten Meldert, Baardegem, Lebbeke en Buggenhout lagen in het Etappengebied De beschikbaarheid en de prijzen van onder meer vele voedingswaren kon nogal verschillend zijn tussen het Generalgouvernement en het Etappengebied Daardoor ontstonden er nogal wat smokkelactiviteiten, onder meer tussen enerzijds Opwijk en Mazenzele en onze buurgemeenten on Oost-Vlaanderen. Er was strenge controles en er nogal wat aanhoudingen en schietincidenten met de Duitse grenswachters.
Het verkeer tussen het Generalgouvernement en het Etappengebied was streng gereglementeerd. Men moest telkens een schriftelijk toestemming hebben om de grens over te steken. Daardoor ondervonden bijvoorbeeld landbouwers van Opwijk en Mazenzele die hun grond moesten bewerken aan de andere kant van de grens, heel wat moeilijkheden.
In de laatste weken van de oorlog, bij de achteruitgang van het Duits leger, kwamen ook onze dorpen in het Etappengebied geplaatst.

Door het strengere regime in het Etappengebied, waar het belang van het Duitse leger absoluut primeerde, was er een intense smokkel met de rest van het land. Opwijk en Mazenzele lagen het Generalgouvernement, aan de grens van het Etappengebied en kenden hierdoor een levendige smokkel. De mensen van de Oost-Vlaamse buurgemeenten (Etappengebied) konden over de grens, in Brabant, vlees en eetwaren aan woekerprijzen verkopen. Aan die grens floreerde dan ook een bloeiende sluikhandel.

Vervoer van levensmiddelen van het Gouvernements- naar het Etappengebied was verboden.

In maart 1917 moest de bezetter een lijst bezorgd worden van inwoners van Opwijk die land bewerkten in het Etappengebied Alle landbouwgronden in Opwijk van inwoners van het Etappengebied waren verpacht.
Op bevel van de overheid was er in 1917 op de grens, dwars door iedere straat een diepe gracht gegraven en het was verboden er over te gaan. De landbouwers waren zo van hun land afgesneden.
De gemeente vroeg dat de landbouwers, die van hun land afgesneden waren, verder hun akkers mochten bewerken. Zij stuurde een lijst met de namen van de landbouwers die er grond bewerken. De bezetter wilde dat zij hun land verpachten, maar de gemeente antwoordde dat deze maatregel hun broodwinning zou afnemen. Zij hadden dat land nodig wegens de schaarste aan veevoeder. In maart 1917 bleek anderzijds dat het meeste land in Opwijk van inwoners van het Etappengebied (behalve van enige in Baardegem) verpacht was.
Op 12 januari 1917 antwoordde de gemeente aan de Kreischef dat een groot aantal landbouwers van Opwijk akkers bewerken in het Etappengebied Op bevel van de overheid is er onlangs op de grens, dwars door iedere straat een diepe gracht gegraven en het is verboden er over te gaan. De landbouwers zijn zo van hun land afgesneden.
In sommige gevallen verbleven mensen van huisgezinnen (kinderen,...) van de ene kant van de grens tijdelijk (volgens 't seizoen) bij familie of kennissen langs de andere kant van de grens om hun land te bewerken. Zo bespaarden zij zich veel last om de nodige vergunning te krijgen om telkens de grens te passeren, en vermeden zij grotendeels het risico van confrontaties met de controlerende Duitsers.

Op 26 september 1918 worden onze dorpen door de achteruittrekkende Duitsers ook in het 'Etappengebied' geplaatst.