In het pas
verschenen boek Oorlogsdagen nemen meer dan tweeëndertig
dagboekschrijvers je mee naar het dagelijks leven in Vlaanderen tijdens
de Groote Oorlog. Deze gewone burgers vertellen over hoe zij
probeerden te overleven onder de vijandige bezetting, van het eerste
zwoel-benauwende oorlogsweekend in augustus 1914 tot de verdwaasde
novemberdagen vier jaar later. Hun verhalen geven uit de eerste hand een
uniek beeld van de Eerste Wereldoorlog, een conflict waar maar geen
einde aan leek te komen. Historicus Pieter Serrien (1) plaatst de
dagboekfragmenten voor het eerst naast elkaar en kadert de persoonlijke
belevenissen van ooggetuigen in de gehele geschiedenis van de oorlog in
ons land.
(2)
Eén van de
in het boek opgenomen dagboeken is dat van Opwijkenaar Louis Lindemans.
(3)
Louis Lindemans was toen
bestuurder van het pensionaat Lindemans in de huidige Schoolstraat. In
augustus-september 1914 werd het gebouwencomplex gebruikt als lazaret en
toevluchtsoord voor vluchtelingen, en ook voor het stallen van vee.
Begin oktober vestigden de Duitsers er voor 2-tal weken een veldlazaret.
In de volgende weken diende het pensionaat regelmatig onderdak te geven
aan Duitse manschappen en hun uitrusting. Er werd geplunderd en
gestolen. In januari 1915 opende men opnieuw het externaat van het
pensionaat, maar op 31 juli 1915 werden de gebouwen praktisch volledig
door de Duitsers bezet. Naar het einde van de oorlog toe, op 22 oktober
1918, vestigde de cartografische dienst van het Duits leger (in aftocht)
er zich nog. Na de wapenstilstand werden er diverse officieren en ook
legereenheden (die deelnamen aan de bevrijdingsfeesten in Brussel),
ingekwartierd.
Louis Lindemans was voorzitter van de Kerkfabriek, gemeenteraadslid,
sinds november 1914 voorzitter van het Steun- en Voedingscomité te
Opwijk en lid van het kantonale Comiteit te Asse, lid van het Bureel van
Weldadigheid, lid Provincieraad van Brabant, voorzitter van het
Sint-Vincentiusgenootschap Opwijk, voorzitter van de maatschappij van
onderlinge bijstand Sint-Paulusgilde, ondervoorzitter van de Katholieke
Volksbond van Opwijk, enz. Hij was in talrijke sociale en culturele
verenigingen actief. Louis Lindemans was dus bijzonder goed geplaatst om
het reilen en zeilen van ons volk én van de bezetter op de voet te
volgen. Als verantwoordelijk gezinshoofd loodste hij zijn groot
gezin, met echtgenote, 11 kinderen en 2 ongehuwde inwonende zussen door
de moeilijke oorlogsjaren. Twee van zijn zonen gingen in vrijwillige
Frontdienst.
Met zijn scherp opmerkings- en beoordelingsvermogen liet Louis Lindemans
ons een unieke kroniek na met een gedetailleerd overzicht van de
oorlogsomstandigheden in ons dorp en de omstreken, vanaf vrijdag 31 juli
1914 tot zaterdag 31 december 1918.
Op vrijdag 21 februari 2014, om 20 uur, houdt auteur Pieter Serrien een geïllustreerde lezing Oorlogsdagen 1914-1918 op basis van
het oorlogsdagboek Opwijk 1914-1918 van Louis Lindemans. Het wordt
een boeiend overzicht van de plaatselijke oorlogsgebeurtenissen 1914-'18
en hun impact op het dagelijks leven van onze voorouders in Opwijk,
Mazenzele en omliggende.
Toegang gratis.
De locatie voor deze lezing is bewust gekozen. Tijdens de oorlog
logeerde de Duitse officieren in Opwijk in de villa van
notaris Fernand Wynants ('t Kasteeltje). Er vonden met hen heel wat feesten
(braspartijen) plaats. Op 11
november 1918, Wapenstilstand, was er een gevecht onder de Duitsers
waarbij, in duistere omstandigheden, enkele doden vielen.
(1) |
Pieter Serrien, Oorlogsdagen.
Overleven in bezet Vlaanderen tijdens de Eerste Wereldoorlog,
Manteau, okt. 2013, 400 pag. ISBN: 9789022328729.
Meer info:
http://pieterserrien.wordpress.com/oorlogsdagen/.
Heemkring Opwijk-Mazenzele verleende aan deze publicatie haar
medewerking door het ter beschikking stellen van de transcriptie
van het dagboek en het aanreiken van verdere informatie over de
dagboekschrijver en het dagboek zelf, met inbegrip van
illustratiemateriaal,.... |
(2) |
Pieter
Serrien (°1985) studeerde in 2007 af als licentiaat Geschiedenis
aan de KU Leuven met een eindverhandeling over het bombardement
van de Amerikanen op Mortsel van 5 april 1943. Hij zou later
voortbouwen op die thesis met zijn debuut Tranen over Mortsel
(2013), waarin hij de getuigenissen van inwoners van de stad
vertelt die de gruwelijke gebeurtenis hebben meegemaakt.
Datzelfde jaar bracht hij het relaas van degenen die tijdens de
Eerste Wereldoorlog aan de bezette kant van Vlaanderen leefden
in Oorlogsdagen. In 2009 stond hij mee aan de wieg van het
historisch onderzoeksbureau Geheugen Collectief, dat betekenis
wil geven aan het materieel en immaterieel erfgoed door middel
van ontsluiting en onderzoek. Daarnaast doceert hij Geschiedenis
en Cultuurwetenschappen aan het Sint-Ritacollege Kontich. Hij
houdt verder een
Blog bij waarin hij korte historische uiteenzettingen geeft
over opmerkelijke voorvallen. |
(3) |
Zie
http://heemkringopwijk.net/HOM-alg/fr/dagboek-1914-'18-ll.htm. |
|

Louis Lindemans.
Detail van een schilderijportret van de hand
van Paul DOM, hem door zijn oud-leerlingen en vrienden aangeboden,
naar aanleiding van het 200-jarig jubileum van de familie Lindemans
als kostschoolhouder in 1913.
|